|
Szukam
drużynowego -
Zagnańsk przeżył, wiem to bo pisał
Na tym zdjęciu jest razem z drużyną,
Która działa tajnie do dzisiaj
W jego liście ostatnim przeczytam:
"Jadę do was, pozdrów koniczyny.
Mam dla nich wreszcie
pałatki z czarnej nieprzemakalnej dzianiny.
Jedną noszę na razie choć krótka".
Druh
wysoki był, do Jedynki miał przydział,
Czarną chustę i sznur miał z ramienia
Niech da znać proszę jeśli ktoś go gdzieś widział.
"Drogi
druhu,
W tajnej prasie zdjęcie widziałem przypadkiem.
Pracowałam w Radzie Porozumienia
Z KIHAMU pamiątki mam rzadkie.
Raz wykradłam z hufca ulotki,
była także teczka z grypsami.
Wśród tych grypsów są trzy z więzień karnych.
Może będą ciekawe dla Czarnych".
"Grzesiek posłuchaj, były rozruchy
Z Zielonki uciekłem za wcześnie.
W Warszawie jakiś patrol mnie złapał
i taki był koniec pieśni.
Siedzą tu za mną ludzie z KIHAM-u
i kilku z NRH.
Trzymamy sztame, nic nam nie zrobią,
jeżeli Pan Bóg da
Wczoraj
niektórzy z nas uciekali,
ja ich widziałem z daleka
(Ząbki, Wołomin przecież spalone,
więc nie ma dokąd uciekać).
Dzisiaj po lasach złapali połowę,
resztę szukają psy.
Jak ich wyłapią i przyprowadzą
to będzie koniec gry.
Był
jeden z nimi, znamy go dobrze -
wysoki, krótki miał zarost,
choć bez gitary, śpiewał po nocach,
że to latryna nie areszt.
Kiedy uciekał, czarne pałatki
z ramion zwisały mu,
Właśnie przywieźli go naszym dżipem,
wyrwali celę ze snu.
Zapadł
się w sobie, chodzić nie może,
mundur ma cały podarty,
ciągle mamrocze: " Nie dajcie się złapać -
to wcale nie są
żarty".
Trochę się martwi co z Jedynkami
i jak tam praca wre.
"My tu siedzimy a wy działajcie,
szpieguje was SB".
"Renata,
uciec się nie udało.
Nie wiem czy jeszcze napiszę.
Ten w czarnej chuście z białym obszyciem
Do celi na czterech przyszedł
Lecz zamiast płakać śpiewa ochryple
W celi prysł smutek wszelki
Mówią, że rozwiązali drużyny
Szkoda do jasnej Anielki".
Michaił
Mnje szestnadcat ljet.
Ja wstupił w kamsamoł.
Sdies wsjo w parjadkie,
tiepeir my polskich żniem garcierow.
No wot ja wiżu szto eta na nicziewo
Patamu szto jest ljudi, katorych ni szto nie słamiot.
Pianieram skażi jest tut dla nich padarok:
Pałatok ciornych dwadcat pjat papało prosta daram".
****
Zamiast w wodę na łeb i na szyję
To rozpalmy druhowie ogniska
Jeśli trzeba to małe lecz baczcie
By nie zgasił nam wróg choćby iskier
Bo
dołożyć musimy do ognia
Kiedy przyjdzie nasza godzina
By garnęli się wszyscy z daleka,
Żeby rosła harcerska rodzina
Potem
wielki pożar wzniecimy
Pobiegniemy na wprost z pochodniami
Poniesiemy te wici do wszystkich,
Którzy byli lub będą skautami
Lecz,
gdy wróg będzie gasił ogniska
I wywoła deszcz z piorunami
To schowajmy w sercu choć iskrę
Która kiedyś się stanie ogniskiem
|
